منو
شرکت گلرنگ ترابر به‌عنوان بخش لجستیک و حمل‌ونقل گروه صنعتی گلرنگ فعالیت می‌کند و هدف اولیه‌اش توسعه سامانه حمل‌ونقلِ داخلی گروه و تأمین نیازهای تدارکاتی و توزیع محصولات این مجموعه بوده است
شرکت گلرنگ ترابر به‌عنوان بخش لجستیک و حمل‌ونقل گروه صنعتی گلرنگ فعالیت می‌کند و هدف اولیه‌اش توسعه سامانه حمل‌ونقلِ داخلی گروه و تأمین نیازهای تدارکاتی و توزیع محصولات این مجموعه بوده است. این مجموعه از حدود سال ۲۰۱۳/۱۳۹۲ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد و از آن زمان مسیر گسترش ناوگان و توسعه خدمات چندوجهی را دنبال کرده است.
مأموریت گلرنگ ترابر ارائه خدمات حمل‌ونقل «امن، به‌موقع و مقرون‌به‌صرفه» برای مشتریان صنعتی و تجاری است. در چشم‌انداز شرکت بر استفاده از فناوری برای بهینه‌سازی مسیرها، افزایش دقت زمان‌بندی، و کاهش هزینه‌های زنجیره تأمین تأکید شده است؛ همچنین شرکت به توسعه شبکه داخلی و بین‌المللی و ایجاد راهکارهای حمل‌ونقل پایدار نظر دارد. این جهت‌گیری‌ها در بخش «درباره ما» و اهداف سازمانی شرکت به‌وضوح منعکس شده‌اند.
گلرنگ ترابر خدمات حمل‌ونقل و لجستیک را در قالب چندین حوزه اصلی ارائه می‌دهد که به‌طور خلاصه شامل موارد زیرند: حمل‌ونقل جاده‌ای (داخلی و بین‌شهری)، حمل‌ونقل ریلی، خدمات دریایی و هوایی (فورواردینگ)، خدمات کانتینری و ترانزیتی، شبکه‌های توزیع مویرگی و خرده‌بار (LTL)، و همچنین خدمات بازرگانی از جمله ترخیص گمرکی. این طیف سرویس به شرکت امکان می‌دهد تا از تأمین‌کننده تا فروشگاه خُرده‌فروش، کل زنجیره حرکت کالا را پوشش دهد.
از منظر عملیاتی، گلرنگ ترابر بر دو ستون اصلی تکیه دارد: «ناوگان» و «سامانه‌های مدیریتی هوشمند». منابع شرکتی و آگهی‌های استخدام و معرفیِ شعب حاکی از آن است که شرکت در طول سال‌های اخیر در تلاش بوده تا ناوگانی گسترده و نسبتاً مدرن بسازد — در برخی گزارش‌ها به عددی در حدود ۶۰۰ دستگاه کشنده و یدک اشاره شده که نشان‌دهنده ابعاد عملیاتی قابل‌توجه شرکت است. هم‌زمان، تیم فنی شرکت توسعه یا پیاده‌سازی نرم‌افزار جامع مدیریت ناوگان (سیستم داخلی) را در دستور کار داشته که هدف آن هم‌افزایی راهبری مالی، عملیاتی و جاریِ حمل‌ونقل است. این ترکیب، امکان پایش مسیر، مدیریت کارایی و کاهش هزینه‌ها را فراهم می‌آورد.
شرکت اعلام کرده که شبکه‌ای از شعب و نمایندگی‌ها در سطح کشور دارد تا پوشش جغرافیایی مناسبی برای خدمات‌دهی فراهم آورد؛ گزارش‌های رسمی و بلاگ شرکت از وجود چند شعبه فعال (برای مثال ۱۱ شعبه در نقاط مختلف کشور) خبر می‌دهند که تمرکز آنها بر نزدیک‌سازی زنجیره تأمین به خطوط تولید و بازارهای نهایی است. این پراکندگی، عمدتاً برای خدمات مویرگی و خرده‌بار حیاتی است، چون کاهش زمان تحویل و دسترسی به مراکز توزیع را تسهیل می‌کند.
به‌دلیل عضویت در گروه صنعتی گلرنگ، گلرنگ ترابر نقشِ «ستاپ لجستیکی» برای این گروه را ایفا می‌کند؛ یعنی بار قابل‌توجهی از حملِ مواد خام، نیم‌ساخته و محصولات نهایی شرکت‌های زیرمجموعه را بر دوش دارد. ازآنجاکه گروه گلرنگ در صنایع شوینده، غذایی، آرایشی و سلولزی فعالیت گسترده‌ای دارد، نیازهای حمل‌ونقلی از نظر حجم، زمان‌بندی و شرایط نگهداری متنوع و گاه پیچیده است — که این خود نیازمند راهکارهای ترکیبی (مثلاً تلفیق ریلی و جاده‌ای، یا استفاده از کانتینر و خدمات ترانزیتی بین‌المللی) است. گلرنگ ترابر با ارائه راهکارهای یکپارچه سعی دارد همین نیازهای متنوع را پاسخ دهد.
یکی از نکات برجسته که شرکت بر آن تأکید می‌کند، توسعه و استفاده از «نرم‌افزارهای مدیریتی اختصاصی» برای کنترل ناوگان و فرآیندهای لجستیک است. این سیستم‌ها امکان ره‌گیری، بهینه‌سازی مسیریابی، مدیریت هزینه‌ها و گزارش‌گیری تحلیلی را می‌دهند؛ از طرفی تحلیل داده در برنامه‌ریزیِ ظرفیت و پیش‌بینی نیازهای توزیع نقش کلیدی دارد. ترکیب نرم‌افزار با زیرساخت فیزیکی (ناوگان و انبار) باعث افزایش شفافیت عملیات و ارتقای سطح خدمت‌رسانی می‌شود.
مثل هر بازیگر لجستیکی در ایران، گلرنگ ترابر با چالش‌هایی مانند فرسودگی کلیِ ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای کشور، افزایش هزینه‌های سوخت و قطعات، پیچیدگی‌های مقرراتِ گمرکی و تحریم‌های بین‌المللی روبه‌روست. از طرف دیگر، فرصت‌های قابل‌توجهی هم وجود دارد: رشد بازار داخلی، گسترش صادرات گروه گلرنگ، به‌کارگیری حمل‌ونقل ترکیبی (intermodal)، و استفاده گسترده‌تر از فناوری‌های مدیریت زنجیره تأمین (TMS/WMS) می‌تواند موقعیت شرکت را تقویت کند. برنامه‌های توسعه‌ای که شرکت برای مدرن‌سازی ناوگان و گسترش پوشش بین‌المللی در پیش گرفته، دقیقاً پاسخ به این فرصت‌ها هستند.
گلرنگ ترابر در بیانیه‌هایش به کاهش اثرات زیست‌محیطی از طریق بهینه‌سازی مسیرها و ارتقای کارایی ناوگان اشاره کرده است. در عمل، حرکت به‌سوی ناوگان کم‌مصرف‌تر، به‌کارگیری فناوری‌های برنامه‌ریزی حمل و تمرکز بر بار کامل و ترکیبی‌سازی سفرها می‌تواند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد. علاوه‌براین، پوشش مناسب شبکه توزیع و جلوگیری از سفرهای خالی (deadhead) مزیت‌های اقتصادی و محیط‌زیستی هم‌زمانی دارد.
گلرنگ ترابر به‌عنوان بازوی لجستیکی یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های صنعتی کشور، موقعیتی ویژه در بازار حمل‌ونقل ایران دارد. ترکیبِ ناوگان نسبتاً بزرگ، تمرکز بر خدمات چندوجهی، و سرمایه‌گذاری در سامانه‌های مدیریتی، این شرکت را در مسیر تبدیل‌شدن به یک بازیگر مرجع در لجستیک صنعتی قرار داده است. اما موفقیت بلندمدت متکی است بر نوسازی ناوگان، مدیریت کارآمد هزینه‌ها، همسوسازی با استانداردهای بین‌المللی و تقویت توان ترانزیتی و گمرکی برای حضور قوی‌تر در بازارهای صادراتی. منابع شرکت نشان می‌دهد که آنها برنامه‌ها و اقداماتی در این جهت در پیش گرفته‌اند؛ اگر این برنامه‌ها به‌خوبی اجرا شوند، چشم‌انداز رشد و بین‌المللی‌شدن منطقی و قابل‌دستیابی است